باتوجه به روند سریع تکنولوژی هوش مصنوعی، آینده برخی مشاغل به‌طور فزاینده‌ای وابسته به این تکنولوژی خواهد بود و میلیون‌ها شغل در این فرآیند ناپدید خواهند شد. پژوهش حاضر با رویکرد توصیفی- تحلیلی و به روش پیمایشی، با استفاده از پرسش‌نامه محقق ساخته، به بررسی میزان آگاهی و کشف دیدگاه 54 نفر از گویندگان خبر رادیو و تلویزیون، صاحب‌نظران، خبرگان در خصوص پذیرش فناوری ربات اخبارگو در آینده شغلی‌شان پرداخته است و در تلاش است با غلبه بر ابهامات در خصوص آینده مشاغل رسانه‌ای ازجمله شغل گویندگی خبر به مدیران و کارکنان کمک می‌کند تا حضور و پیشرفت تکنولوژی را در حرفه فعلی خود به‌صورت عمیق و جدی باور کنند و برای رویارویی با این شرایط آماده شوند. نتایج تجزیه‌وتحلیل داده‌ها که به‌صورت توصیفی و استنباطی و با استفاده از نرم‌افزار spss انجام‌شده نشان می‌دهد که گویندگان خبری از آمادگی لازم برای پذیرش فناوری نوین هوش مصنوعی (ربات اخبارگو) برخوردار نیستند و میزان آگاهی گویندگان خبری در خصوص روند پیشرفت هوش مصنوعی و سودمندی این فناوری نوین در حد قابل قبولی نیست، همبستگی مثبت و معنی‌داری بین برداشت ذهنی از مفید بودن فناوری اطلاعات و نگرش نسبت به استفاده از آن وجود دارد. سابقه گویندگی با نگرش نیز رابطه معکوس دارد؛ گویندگان خبر باسابقه بالاتر عقیده دارند هوش مصنوعی از ویژگی‌های ذهنی و روان‌شناختی انسانی مانند آگاهی، اراده،تفکر، عاطفه، و احساس برخوردار نیست و نمی‌تواند خطری برای آینده بشریت و حتی برای شغل گویندگی به‌حساب بیایند.
کلاته آقامحمدی, آمنه, & شریفی, سید مهدی. (1401). بررسی جایگاه هوش مصنوعی در منابع انسانی از منظر نقش هوش مصنوعی در حذف مشاغل (موردمطالعه: گویندگی خبر). دانش آینده پژوهی رسانه, 3(3), 36-64.
MLA
آمنه کلاته آقامحمدی; سید مهدی شریفی. "بررسی جایگاه هوش مصنوعی در منابع انسانی از منظر نقش هوش مصنوعی در حذف مشاغل (موردمطالعه: گویندگی خبر)". دانش آینده پژوهی رسانه, 3, 3, 1401, 36-64.
HARVARD
کلاته آقامحمدی, آمنه, شریفی, سید مهدی. (1401). 'بررسی جایگاه هوش مصنوعی در منابع انسانی از منظر نقش هوش مصنوعی در حذف مشاغل (موردمطالعه: گویندگی خبر)', دانش آینده پژوهی رسانه, 3(3), pp. 36-64.
VANCOUVER
کلاته آقامحمدی, آمنه, شریفی, سید مهدی. بررسی جایگاه هوش مصنوعی در منابع انسانی از منظر نقش هوش مصنوعی در حذف مشاغل (موردمطالعه: گویندگی خبر). دانش آینده پژوهی رسانه, 1401; 3(3): 36-64.
)